روزنوشته های علیرضا داداشی

یکی از شیوه های انتصاب در سازمان های دولتی ما این است که وقتی تمایل به اعطای پست به کسی، به هر دلیلی داشته باشند، اگر پستِ خالی بود که بود، اگر هم پست ِ خالی نبود، پستی اختراع می کنند و نامبرده را در آن پست می نشانند.

در ادامه اگر قرار باشد او پیشرفت دیگری هم بکند یا قرار باشد فردی جامع الشرایط به نظر بیاید، کارکنان زیر مجموعه اش را با ترفندهایی تخلیه ی اطلاعاتی می کنند و نامبرده چند وقت بعد، ادعای علامه دهر بودن می کند.

گاهی حتی خودش را بنیانگذار کارها و صاحب اصلی ایده هایی معرفی می کند که دیگران به او انتقال داده اند.

به حق چیزهای ندیده و نشنیده.

پ.ن. سایت «راهکار مدیریت» صاحب این کاریکاتور است. اسم و آدرسش زیر کاریکاتور هم هست؛ به این سایت سر بزنید، ضرر کردید با من.