مقاله - هر آموزشی سرمایه گذاری نیست.
مطلبی نوشته ام که در پنجاه و ششمین شماره ی ماهنامه ی «بازاریاب بازارساز»، بهمن ماه 1397 منتشر کرده اند.
هر آموزشی سرمایه گذاری نیست.
نویسنده: علیرضا داداشی – مدرس و نویسنده بازاریابی و فروش
اینکه آموزش دیدن برای همه ی فعالان، در همه ی مشاغل و حرفه ها امری ضروری است را همه قبول داریم.
این را هم می دانیم که آموزشگاه های مختلفی در سطح شهرهای گوناگون تاسیس شده اند که فلسفه ی تشکیل شان همین آموزش دادن هاست.
وب سایت ها و وبلاگ ها و فضاهای مجازی متعدد دیگری هم هستند که همین کار را به شیوه های گوناگون انجام می دهند.
این کار، ایفای نقشی است از سوی آموزش دهندگان؛ اما نکات مهم دیگری هم هست که باید به آنها توجه کرد.
اولا، آموزشگاه، آموزنده و آموزگار در چنین نوعی از آموزش که نام «آموزش اشتغال محور» یا «آموزش مهارتی» نام مناسبی برای آن است، مسئولیت مهم دیگری هم در کنار آموزش دادن بر عهده دارند:
آموزش عملی و ایجاد قابلیت عملیاتی کردن آنچه آموزش داده می شود.
زیرا کسی که به حرفه ای مثل بازاریابی و فروشندگی اشتغال دارد و حالا دارد در دوره ی آموزشی شرکت می کند، دغدغه اش به احتمال قریب به یقین این است که مهارت های تازه بیاموزد تا بتواند آموخته های پیشین خود را به روز کند و در فضای مرتبا در حال تغییر کار و کسب ها، فردی موثرتر و موفق تر باشد.
وجه دیگر ماجرا به خود آموزش گیرنده مربوط است:
هیچ کس به صرف شرکت در دوره های آموزشی و حضور در کلاس و کارگاه و سمینار، بدون تلاش برای آموختن چگونگی عملیاتی سازی آن آموزش ها، راه به جایی نخواهد برد.
پس لازم است آموزش گیرنده، اولا در انتخاب دوره و کارگاه و سمینار، ثانیاً در انتخاب آموزشگاه مناسب، مدرس مناسب و حرفه ای – که خودش تجربه ی به کار بستن آموزش هایش را داشته باشد – هم به حد کفایت وسواس و دقت به خرج بدهد.
شاید این مسائل بدیهی به نظر بیایند ولی باید دید چگونه است که از فروشندگان و بازاریابان رفتارهایی مشاهده می کنیم که نشان می دهند چیزهایی آموخته اند ولی نحوهی اجرای آنها را نمی دانند؟
مثلاً، چگونه است که فلان فروشنده ی محترم تلفن همراه و تجهیزات مربوطه می داند که ذخیره کردن نام و شماره همراه مشتری برای ارسال پیغام های تبریک در مقاطع مناسب، ابزار ترویجی خوبی است که به ما امکان می دهد در دل و جان مشتری راه پیدا کنیم ولی نمی داند اجرای این کار به شکل مناسب و اثربخش خود می تواند این هدف ما را برآورده نماید؟
او حتما این قاعده را آموزش دیده و نمی تواند چنین رفتاری را فی البداهه طراحی و انجام داده باشد ولی چرا متوجه این نکته نیست که تماس یک آقای فروشنده از شماره ی همراه شخصی خودش با شمارهی همراه خانم مشتری برای تبریک گفتن شب یلدا، نه تنها مفید و ثمربخش نیست بلکه، می تواند نتیجه معکوس بدهد و موجبات ناراحتی و شکایت او را فراهم کند و یا بدتر از آن، به تصمیم مشتری برای قطع هرگونه ارتباط با فروشنده و فروشگاه منتهی بشود؟
یا آموزش ندیده، یا دقت نکرده که هر نسخه ای، در هر زمانی، به هر شکلی، و برای هر کسی درمان کننده و شفا بخش نیست.
مثلا همین ارسال پیام تبریک سالروز تولد، عید یا شب یلدا، بهتر و پسندیده تر است که از طریق شماره پیام گذار عمومی شرکت یا فروشگاه، یا مدیر فروشگاه یا شرکت، یا مرکز ارتباطات شرکت صورت بگیرد و با نام شرکت یا برند مربوطه ارسال شود نه از طریق تماس مستقیم آقای فروشنده از طریق گوشی همراه شخصی اش و به قصد مکالمه با مشتری خانم.
یا مثلا، چه کسی در کدام آموزشگاه ممکن است این گونه آموزش داده باشد که خانم یا آقای فروشنده و بازاریاب با مشتری فروشگاه که گاه از جنس مخالف هم هست تماس بگیرد برای تبریک گفتن تولد فرزند تازه متولد شده اش؟
آموزش تنها زمانی سرمایه گذاری محسوب می شود که مثل هر سرمایه گذاری دیگری در انتها به افزایش تعداد مشتریان و توسعه بازار ما، به افزایش فروش و سود سازمان ما، به گسترش دامنه ی علاقمندان و به قولی صحیح تر وفاداران ما ختم شود وگرنه آموزشی که چنین کاربرد و نتیجه ای نداشته باشد بیش از هر هزینه ی دیگر به زیان ما ختم خواهد شد.
