ای که پنجاه رفت و در خوابی

به نظرم اشکالی ندارد که آدم در سن پنجاه سالگی هم به چیزهایی فکر کند.

خاطرات سازمانی من: آزمودن آزموده

این را چندین بار پیش از این آزموده ام؛ چندین بار پیش از این آخرین بار که میخواهم اینجا برایتان بنویسم.

مطالعه با ذهن باز

اخیرا تجربه‌ای داشتم در حوزه‌ی کتاب‌خوانی که ترجیح دادم گرچه تکراری بود، باز بی‌تفاوت از کنارش رد نشوم و دست کم با شما به اشتراک بگذارم.

در magiran و civilica و elmnet

از آنجا که نام و فامیلی من پرتکرار است، در جستجوی اینترنتی، اسامی مشابه من در رشته‌های مختلف دیده می‌شود.

نتیجه این شده که بعضی از مآخذ علمی که افراد را بر اساس نام و نام خانوادگی جستجو می‌کنند، گاه نوشته‌ای از یک نفر در رشته پزشکی را ذیل نام کسی مثل من در بازاریابی قرار می‌دهند به این دلیل که مبنای جستجو و نمایش در آنها همین اسم و فامیلی است.

 

ثبت علامت خوشه چین

سیاسی نبودن از اول ابتدایی

من متولد سال 51 هستم و وقتی انقلاب شد، در میانه ی کلاس اول ابتدایی بودم؛ بهمن 1357.

 

ذوب شدن؛ برآمده از بی خردی

این روزها دوباره موضوعی تکراری دهنم را مشغول کرده است؛ اینکه چطور می شود کسی در دیگری ذوب شود؟

طرفداری موضوعی شناخته شده است.

وفاداری هم همینطور.

ولی، به نظرم محو و نیست و نابود شدن در فرد دیگر، ذوب شدن در  فردی دیگر، پدیده ای عجیب، افراطی و بدون اندیشه است.