روزنوشته های علیرضا داداشی

این روزها خیلی حس بدی نسبت به خودم و محیط اطرافم و به عبارت بهتر جامعه دارم.

از یک طرف می بینی و می دانی در بخش های مختلف اقتصادی بیکاری و تعطیل و فقر بیداد می کند و در عین حال همه ی کسانی که می توانند، در همه جاهایی که می شود از گرفتاری ها و دردها گفت، مستقیم یا غیر مستقیم مجبورند از آنچه باید بگویند نگویند و همه الزام دارند همه چیز را خوب و شرایط را گل و بلبل نشان دهند.

رسوخ فساد در همه جا عیان است و باید بگوییم نیست.

فرقی هم نمی کند؛ کافی است سر و کارت با کسی یا کسانی در یکی از جاهایی که منشاء قدرتند بیفتد تا نشانه های فساد و رانت را ببینی.

به محض اینکه می گویی رانت، اولین گزینه ای که به ذهن اغلب آدمها می رسد، رانت اقتصادی و فساد اقتصادی است. ولی این تنها یک نمونه از رانت است.

انواع دیگری از رانت هم هستند که معمولا صحبتی از آنها نمی شود.

علی رغم اینکه مشکل عده ی زیادی است، مشکل مهمی هم هست، ولی چون مشکل همه نیست، چون مشکلی از جنس نان شب نیست، کمتر به آن پرداخته می شود.

تا جایی که ذهن و حافظه ام یاری می کند، تقریباً هر 5 یا 6 سال یک بار به قصد خودنمایی و خودشیرینی، از طرف بعضی ها به آن پرداخته شده است.

منظورم به طور مشخص فساد موجود در فضای علمی است.

به طور پیش فرض آدمها تصور می کنند که هیات علمی و استاد و این ها یعنی پاکی و خلوص و بی توقعی.

کافی است سروکارتان برای چاپ یک مقاله ی علمی-پژوهشی به این عزیزان فرهیخته افتاده باشد تا ببینید که به راحتی این قاعده مشهود است که اگر یکی از نویسندگان مقاله از هیات تحریریه و داوران آن نشریه باشد، مقاله شانس چاپ دارد ولی اگر از بخت بد تو نه استاد راهنمایت، نه استاد مشاورانت عضو چنین تیمهایی نباشند، یا مثلا دانشگاه تان نشریه معتبری نداشته باشد، باید بارها و بارها مقاله تان را برای تک تک شان ارسال کنید و منتظر باشید به بهانه های واهی از پذیرش آن امتناع کنند.

عدم همخوانی موضوع مقاله با موضوعات نشریه، عدم رعایت چارچوب مورد نظر در مقاله ، و ... ایراداتی هستند که به نظرم از طریق ربات برایتان ارسال می شود.

آخر مگر می شود، موضوع را قبل از ارسال تطبیق داده باشی و در همان مجله مقاله یا مقالاتی با موضوع مقاله تو موجود باشد، چارچوب را هم رعایت کرده باشی، بعد چنین ایراداتی گرفته شود؟

این ماجرای چارچوب بسیار عجیب است، گاهی در سایت مجله یک چارچوب ارائه شده، در بخش ارسال چارچوب دیگری خواسته شده و بعد وقتی مقالات چاپ شده را مرور می کنی، می بینی چارچوب مقالات منتشر شده چیز دیگری است. تو می مانی و این نگرانی که کدام را رعایت کنی تا ایراد عدم همخوانی چارچوب نگیرند و مقاله ات را عودت ندهند.

بماند ماجرای نشریاتی که هنوز سروکارم با آنها نیفتاده ولی دوستان می گویند فلان میلیون تومان می گیرند و ..... خدا کند دروغ باشد.

خلاصه اگر نشریه ای سراغ دارید که مقاله ی علمی-پژوهشی با موضوع بازاریابی محتوایی در بانک چاپ کند معرفی بفرمائید، بلکه من هم از  این خوان هزارم دکترا بگذرم.

اینها را اینجا نوشتم به چند دلیل:

1- مشکل چندین ماهه ی خودم است.

2- من یکی از نمایندگان طیف وسیعی هستم که همین قبیل مشکلات را دارند و کسی شنوای حرف شان نیست و شاید جایی برای گفتن حرف شان سراغ ندارند.

3- نمی شود در مورد همه ی مسائل و دردها صحبت کنیم ولی نوبت درد خودمان که شد، بی خیال شویم.

4- درد، درد است و فساد، دردی بزرگ و فراگیر.

5- واقعا دنبال نشریه ای می گردم برای ارسال و چاپ مقاله های رساله ام.