مزیت رقابتی؛ یک ضرورت مستمر
امروزه وضعیت کسب و کار به گونه ای شده که حتی اگر یک فعالیت خاص شخصی تعریف کنی و در منزل به عنوان یک کسب و کار و منبع درآمد ولو کوچک، مشغول انجامش شوی، در فاصله ی زمانی کوتاهی تعدادی رقیب برایت پیدا می شود.
این تجربه ای است که نشان می دهد فضای کسب و کار و بیزینس خواسته یا ناخواسته به سوی رقابتی شدن حرکت می کند و در واقع به سوی هر چه رقابتی تر شدن.
فارغ از اینکه کسب و کار ما چیست، همواره کسانی هستند که باید با آنها رقابت کنیم حتی وقتی خودمان بنیانگذار کسب و کاری بوده ایم.
و اینها یعنی ضرورت تعریف پی در پی و مستمر مزیت رقابتی.
وقتی کسب و کارِ شخصی هم نمی تواند خیلی طولانی شخصی بماند و رقیب برایش پیدا می شود، مزیت های رقابتی هم سریع تر از دهه های گذشته توسط دیگران کپی خواهند شد. و بدین ترتیب دیگر اطلاق عنوان مزیت و مزیت رقابتی برایش بی معنی است.
پس یعنی: لازم است هر روز مزیتی تازه تعریف کنیم که بتوانیم به حیات کسب و کارمان تداوم ببخشیم.
تفاوتی هم نمی کند که شغل و کسب و کارت چیست.
امروزه برقراری «بهبود مستمر» و «تعریف مستمر مزیت» شرط تداوم حضور در فضای رقابتی است وگرنه باید با کسب و کار خود خداحافظی کنیم.
