روزنوشته های علیرضا داداشی

تا چند سال قبل، یک «بدبختی بزرگ» داشتیم:

مدیران بی سواد و نابلدی داشتیم که به حرف با سوادها و کاربلدها اهمیت نمی دادند.

چند سالی است که  یک «بدبختی بزرگ تر» داریم:

دانشگاه هایی ساخته ایم که به مدیران بی سواد و نابلد، مدرک باسوادی و کاربلدی می دهند.

همیشه یک «بدبختی خیلی بزرگ تر» داشته ایم  و داریم:

با این مدیران و این دانشگاه ها، انتظار بهبود اوضاع داشته ایم و داریم.