خاطرات سازمانی من: فراموش می شوی
دوشنبه, ۱۷ تیر ۱۳۹۸، ۰۹:۵۵ ق.ظ
در کتاب «مشتری بی صدا؛ چرا مشتریان ما را ترک می کنند؟» آمده است:
مشتریان ناراضی، همیشه شکایت نمی کنند؛ اغلب ما را ترک می کنند.
یکی از موضوعات عجیب در سرزمین نازنین ما اینه که بعضی از آدمها دوست دارند داشته های دیگران رو متعلق به خودشون بدونند.
مادرم از قول این آدمها می گه: «مالِ خودم، مالِ خودم؛ مالِ مردم هم، مالِ خودم.»
سلام.
انگار حرفهایی که از جنس صحبتهای خصوصی هستند را ناخواسته با سلام شروع می کنم.
این یک اقرارنامه است که شاید اصلا آن را نخوانید، ولی به سبب اهمیتی که برای خودم دارد و لازم است مدنظر داشته باشم، آن را می نویسم.
بعد از نوشتن پست دیشب با نام «دندان پیش یا دندان آسیا؟ مساله این است.» حال خودم خیلی بد شد.
حذفش کردم.