ماجرای لوگوتایپ من

یک جایی همان اول کار؛ حرفه ای گری

 

چند سال پیش در یک نشریه ی الکترونیکی که محوریت کارآفرینی داشت و عنوانش «میلیاردرها» بود، مقاله ای نوشته بودم با این مضمون که «شروع رایگان یک کار، شروع یک کار رایگان نیست.»

گفته بودم از اینکه کاری را ابتدا رایگان شروع کنیم نترسیم؛ ولی همیشه رایگان ادامه اش ندهیم.

محصول یا برند؟

این جمله، جمله ی بسیار مهمی است. به نکته ی خیلی مهمی اشاره می کند که متاسفانه - چنانکه من می بینم- چندان که باید به آن توجه نمی شود:

 

آنچه ما می فروشیم محصول ما است، آنچه مشتری می خرد، برند ما.

 

این یعنی: ارتباط و خدمات دهی به مشتری با فروش محصول به او پایان نمی پذیرد.

درباره ی من

در این پست، در قالب دو بخش، ابتدا یک نکته ی تازه را از اینستاگرامم نقل خواهم کرد و سپس به تصمیمات تازه ام برآمده از آن خواهم پرداخت.

تواضع و تفاخر

مدتی است فکرم به موضوعی مشغول شده که الان تصمیم دارم اینجا بنویسم.

تواضع کردن از سوی هر کسی شایسته و پسندیده نیست.

شهر فرش، شهر بدون شهردار

«شهر فرش»، مثل بقیه ی شرکت های ایرانی، «فلسفه» دارد، «اهداف»، «چشم انداز» و «مزایای رقابتی».

 

البته این ها را در سایتش دارد.

 

نه همیشه، نه برای همه کس

از یک جایی به بعد، باید یاد بگیریم که هر چیز که به عنوان «صفت خوب» یا «صفت بد» به ما آموزش داده شده، مطلق نیست. منظورم این است که همیشه و برای همه ی افراد استفاده از آنها پسندیده نیست.

 

مثلاً: تواضع