امروزه وضعیت کسب و کار به گونه ای شده که حتی اگر یک فعالیت خاص شخصی تعریف کنی و در منزل به عنوان یک کسب و کار و منبع درآمد ولو کوچک، مشغول انجامش شوی، در فاصله ی زمانی کوتاهی تعدادی رقیب برایت پیدا می شود.
این که هم افراد عادی و هم صاحب نظران در مواجهه با تکنولوژی به دو یا سه دسته تقسیم می شوند، موضوعی نیست که نیاز به یادآوری یا دفاع یا موافقت و مخالفت داشته باشد.
خیلی ساده است: عده ای معتقدند تکنولوژی خوب ِ خوب ِ خوب است،عده ای معتقدند تکنولوژی بد ِ بد ِ بد است،عده ای معتقدند هم خوب است و هم بد.
از دیگر سو، وقتی تکنولوژی در خدمت هنر قرار می گیرد، می تواند به ارتقاء هنر کمک کند یا به اضمحلال آن.
وقتی در خدمت فرهنگ قرار بگیرد، می تواند به ارتقاء آن کمک کند یا به اضمحلالش و...
حرف من چیز دیگری است.
دیروز تجربه ی یک نمونه رفتار «حرفه ای» در سطح خرد را داشتم که برای علاقمندان به بحث های بازاریابی و فروش و مشتری مداری هم می تواند جالب باشد.
یکی از کارهایی که باید در راه منزل انجام می دادم این بود که از عینک سازی برای تمیز کردن شیشه ی عینک اسپری مناسب تهیه کنم.
به عینک سازی رفتم.
یکی از مواردی که خلاء بزرگ آن در فضای کسب و کار فعلی جامعه ی ما به وضوح دیده می شود، موضوع «حرفه ای گری» است.
این که هر کسی در هر زمانی مایل به اشتغال به هر شغل و پیشه ای باشد، مشغول می شود، یکی از نواقص بزرگ فضای کسب و کار است؛ اینکه برخی افراد توانایی ها و ظرفیت های زیادی برای موفقیت در کار و حرفه شان دارند ولی به علت عدم آگاهی از شیوه های «حرفه ای گری» قادر به حفظ و ارتقاء آن نیستند، درد بزرگتر دیگری است.
- ساعت ٤:۳٦ ب.ظ روز یکشنبه ٢٩ اسفند ۱۳٩٥
«در بازار سیاهپوستانِ ثروتمند، کادیلاک نماد موقعیت اجتماعی است. سیاهان به دلیل اینکه به دیگر نمادهای اجتماعی مانند خانه ها و هتل های لوکس دسترسی ندارند، خریدن کادیلاک تنها راهی است که از آن طریق می توانند رفیع بودن جایگاه اجتماعی خودشان را به نمایش بگذارند.»
این جملات را «نیک دریستات» (Nick Dreystadt) گفته بود.
ساعت ٦:۳۳ ب.ظ روز شنبه ٢۳ بهمن ۱۳٩٥
چند دهه ی پیش.
بچه ها باید سرگرم شوند. باید بازی هم بکنند، آن ها روحیه هم لازم دارند، باید خستگی هم در کنند.
باید فکر یک بازی دسته جمعی بود.
دسته جمعی.
----------------------------
بازی اختراع شد؛ یک بازی کم خرج؛ بدون خرج.
یکی از مواردی که بر روی صنعت گردشگری کشورها تاثیرگذار است، تصمیمات مدیران سیاسی دنیا است.
جدای از موضوع «گردشگر و گردشگری»، در «مهاجرت» هم این قبیل سیاستگذاری ها و رفتارها به شکل پررنگ تاثیر خودش را نشان می دهد.
تصمیمات مدیران سیاسی در امن یا نا امن کردن فضای عمومی کشور برای گردشگران، در امن یا ناامن کردن فضای اقتصادی برای سرمایه گذاران و در امن یا ناامن کردن فضای زندگی برای شهروندان یک کشور تاثیرگذار است.
وقتی این تصمیمات، تصمیمات رادیکال باشند تاثیرات شان هم پررنگ تر خواهد شد و نتایج خیلی جدی تری از خود به جا خواهند گذاشت.
