مثل مهمانی دیشب

می خواهم از مهمانی عید دیدنی دیشب برایتان بنویسم.

 

گفت و گو

داشت انرژی می داد.

 

آدم ها

آدم ها، فرار می کنند

گاه از تن ها، گاه از تنهایی،

گاه از درد، گاه از بی دردی،

گاه از دیگران، گاه از خودشان.

 

آدم ها، پناه می برند

گاه به تن ها، گاه به تنهایی،

گاه به درد، گاه به بی دردی،

گاه به دیگران، گاه به خودشان.

 

آدم ها فرار می کنند

گاه از عاشقی.

 

پناه می برند

گاه به عاشقی، عاشقی.

 

آدم ها.....

 

عجیب ترین واقعیت

عجیب ترین واقعیت جهان را کشف کرده ام.

عحیب ترین واقعیت جهان یک چیز است: همه، درست می گویند؛

ما دوست خدائیم.

این روزها فشردگی برنامه ها، مجال خیلی کارها را از من گرفته و بیشتر اوقات فکرم مشغول است.

تراوشات ذهن کلافه

کلافگی خودش میاد.

یعنی، از اون دسته پدیده هاست که هر وقت شرایط رو فراهم ببینه، سر و کله اش پیدا می شه؛ نه اجازه می گیره، نه اعلام می کنه.

چقدر هم به سراغ من یکی میاد!

می گم اگه کلافگی بطور متوسط همین اندازه به بقیه آدمها سر بزنه که به من می زنه، به گمانم باید بگم بزرگترین ویژگی مشترک نسل آدمی - دست کم نسل فعلی - کلافگیه.

تمایل به تغییر تصویر ذهنی خودمان

بر اساس یک سری مشاهده ، قصد طرح چند سوال را دارم؟

سوال از رفتاری که محدود به یک کشور نیست.